یکی از مهمترین دغدغههای عبدالبهاء وضعیت زادگاهش ایران و آیندۀ سیاسی و اجتماعی و سرافرازیاش میان ملل دیگر جهان بوده است. وی وضعیت ایران و ایرانیان را در زمان خود بسیار أسفانگیز میدیده است و برای این اوضاع نیز تحلیلهای سیاسی و اجتماعی ژرفی انجام داده است. ولی همیشه به آیندۀ درخشان ایران امیدوار بوده و این نیروی امید را به هر ایرانی دیگری نیز القاء مینمود.